دراین سراب وصالت چو اشک بارانیم
سحر به بادیه گردیم و شب ،چه گریانیم
به حکم اینکه تو در حسن و ما شبی سیهیم
شبانه مست و سحر تا به شب غزل خوانیم
نه یک نظربه من آری نه یک نظر بکشی
ز تاب زلف سیاهت ببین ، پریشانیم
به بوسه ای که ندادی شب فراق به ما
به باده بوسه رساندیم و باده نوشانیم
گلی به حسن تو در باغ خوبرویان نیست
تو را به ما چه نظر چون که ما مغیلانیم
به هر که ازغم هجران و وقت مستی خود
بگفته ایم ، شود مرهمی ، پشیمانیم
شنیده ام که ز ستار و وقت مستی او
کسی قرار نداند ، غلام جانانیم
به حکم اینکه تو در حسن و ما شبی سیهیم
شبانه مست و سحر تا به شب غزل خوانیم
نه یک نظربه من آری نه یک نظر بکشی
ز تاب زلف سیاهت ببین ، پریشانیم
به بوسه ای که ندادی شب فراق به ما
به باده بوسه رساندیم و باده نوشانیم
گلی به حسن تو در باغ خوبرویان نیست
تو را به ما چه نظر چون که ما مغیلانیم
به هر که ازغم هجران و وقت مستی خود
بگفته ایم ، شود مرهمی ، پشیمانیم
شنیده ام که ز ستار و وقت مستی او
کسی قرار نداند ، غلام جانانیم
نظرات شما عزیزان:
نوشته شده در تاريخ جمعه 18 اسفند 1391برچسب:, توسط فرهاد عاشق | نظر بدهید
آپلود نامحدود عکس و فایل |